Bezdomni pod ostrzałem stereotypów

Ludzie bezdomni są często odbierani jako osoby, które same sobie zawiniły i nie należy im pomagać. Oczywiście, w każdym stereotypie jest ziarno prawdy, ale za każdym człowiekiem żyjących na ulicy kryje się inna historia bezdomności. Społeczny stereotyp bezdomności osadza się na mieszkaniu pod mostem, pijaństwu i niechęci do pracy.

Jest to bardzo krzywdzący obraz osób, którym nie powiodło się w życiu. Bezdomnym trudno jest oderwać się od stereotypu brudasa, żebraka i pijaka. Dość mocno zakorzeniony jest obraz bezdomnego kradnącego rowery i śpiącego na tylnych siedzeniach autobusu.

Uważamy, że nie chce się im pracować, dlatego wolą żebrać o kilka złoty na alkohol. Nie wszyscy są jednak tacy, za jakich uważa ich społeczeństwo. Niektórzy stracili dach nad głową, bo zostali wyrzuceni przez rodzinę, inni przebywając w domu dziecka – nigdy takich domów nie mieli.

Dom mogli także stracić wskutek nieszczęśliwych wypadków życiowych, jak choroba, strata bliskich czy pracy.