Złamany obojczyk jest urazem bardzo dobrze znanym ortopedii i z racji tego faktu doskonale rozpoznanym przez medycynę. Dochodzi do niego często wśród osób uprawiających różne dyscypliny sportu, ale także wykonujących prace fizyczne.
Zazwyczaj złamanie występuje jako następstwo silnego upadku lub uderzenia skierowanego w obojczyk. Silny ból po jakimś czasie słabnie, co może prowadzić do pomylenie złamania ze zwykłym stłuczeniem.
Dlatego właśnie niezbędna jest diagnostyka uwzględniająca między innymi wykonanie zdjęcia rentgenowskiego. Na jego podstawie lekarz stwierdzi, z czym ma do czynienia.
Jeśli okaże się, że obojczyk rzeczywiście jest złamany, konieczne będzie jego unieruchomienie na okres około czterech tygodni. W tym czasie kość powinna się zrosnąć, co oczywiście musi zostać stwierdzone w oparciu o kolejne badanie RTG.
To jednak nie koniec, ponieważ szalenie istotna przy tym urazie jest rehabilitacja, która powinna się rozpocząć jeszcze w okresie, gdy obojczyk jest w opatrunku. Podnosząc ramiona do kąta 90 stopni można skutecznie przygotować się do dalszych ćwiczeń, a także zabiegów fizjoterapeutycznych.
Oprócz ćwiczeń, które należy wykonywać pod czujnym okiem rehabilitanta, bardzo ważna jest także fizykoterapia. Stanowi ona bardzo cenne uzupełnienie treningu i znacząco skraca czas rehabilitacji po tym urazie.
Najważniejsze są w tym kontekście: elektroterapia, pole magnetyczne oraz ultradźwięki. Każdy z zabiegów przyczynia się do zredukowania bolesności, zmniejsza obrzęk, a także przyspiesza zrost kości.